Mnie jednak bardziej urzekł, jednakże... Oglądając film czułam prawdziwe emocje, napięcie, momentami przerażenie - w dużo większym stopniu, niż na horrorach,w których wszystko jest nierealne, nieprzekonujące, często przesadzone. Tu każdy element zmuszał, by wczuć się w bohaterów, wejść w ich świat, zrozumieć i poczuć, spojrzeć ich oczami, dostrzec i docenić wartości, a przy tym pokazuje, jak drastyczne zdarzenia i brutalność świata zmusza czasem do bardzo ciężkich decyzji, skrajne poświęcenie chwyta za serce, a realizm napawa prawdziwym zarówno wzruszeniem, zachwytem, ciepłymi uczuciami, jak i lękiem i bólem. Nie dziwię się, że mógł wywołać taką reakcję.

Już gdzieś pisałam na temat mojej opinii po tym filmie. Nie pamiętam innego filmu który tak by mnie poruszył :(:(:( ryczałam od chwili tej jego "spowiedzi" do samego końca i jeszcze długo, długo potem :(:(:( genialny!!!!!!!!

Cóż... Film był naprawdę dziwny, ale mimo wszystko mi się podobał. Uwielbiam Deppa i coraz bardziej mnie zaskakuje. Polecam.

To jeden z tych filmów,z których człowiek musi się leczyć przez kolejnych kilka dni. Myślę że Depp osiągnął swój cel. Pokazał tą historie bardzo wiarygodnie, dla niektórych krytyków zapewne zbyt wiarygodnie. Ogólnie uważam film za bardzo dobry, ale minie trochę czasu zanim go znów obejrzę,zbyt mocno się odcisnął na moich emocjach. Podobny efekt wywołał u mnie tylko Dogville z Kidman, który również uważam za rewelacyjny.

tak zgadzam się film jest bardzo poruszający i jak dla mnie strasznie smutny,bo mimo wszystko,uważam,że lepszym rozwiązaniem byłoby pozostanie z rodziną nawet w biedzie. Chociaż główny bohater był chyba bardzo zagubiony i chciał jakoś odpokutować za swoje winy...
a czy dał tym dowód swojego oddania i miłości? Wg niego pewnie tak,ale moim zdaniem większym poświęceniem byłoby życie i ciężka praca na utrzymanie rodziny,bo ten sposób to ucieczka od problemów i w sumie paradoksalnie najłatwiejsze wyjście

Cóż, ja widzę to trochę inaczej. Według mnie bohater grany przez J. Depp'a chciał dać rodzinie życie na jakie zasługiwała. Zrobił coś, na co niewielu miało by odwagę: wolał poświęcić się, by oni mieli szansę na coś, co w normalnym przypadku nigdy by im się nie zdarzyło. Miał dylemat - Przekładać swoje dobro nad ich, czy poświecić się w imię lepszej sprawy? Wiadomo, nikt nie chce umierać... a już tym bardziej nie dzięki torturom. Mogąc podjąć jedną z dwóch decyzji z których żadna nie wydawała się dobra wybrał tę, która wydawała się być mniejszym złem.
Nie sądzę, żeby rozwiązanie w którym zostaje z rodziną było lepsze. Na pewno byłoby bardziej życiowe i mniej kontrowersyjne, ale jakoś trudno mi uwierzyć, że X i jego rodzina byliby w stanie żyć tak, jak dawniej. Nie po takiej propozycji, jaka padła.
Byłoby to tylko trwanie w czymś, co nie ma żadnej przyszłości. Dla mnie ten film po prostu nie mógł mieć innego zakończenia.

A według mnie bohater poszedł na łatwizne, poświecił się nieudacznika w imię pieniędzy które wcale nie koniecznie miałyby dać lepszy byt. Powinien samemu spróbować utrzymać rodzinę i dzieci a tak zwalił to na księdza. Dla mnie zachował sie jak tchórz zostawił babe z dziećmi która nawet nie wiedziała ze zdecydował sie na taką desperację.

Tylko pod tym wątkiem moge się podpisac..
Obejrzałam go dobre kilka lat temu i .. powalił mnie.
Wiele dni miałam doła, wyrzuty sumienia i ogólnie jakieś dziwne uczucia, jakbym usłyszała przez telefon "wiem, co zrobiłaś" :)
(lub czego nie zrobiłaś). Myślałam, że tylko ja tak to odczułam, cieszę sie, że i innym tak się "porobiło", może więc nie zwariowałam???
Pytania o akcję filmu, cel poświęcenia w ogóle są bez sensu. Ten film chyba trzeba poczuc, a nie obejrzec i opowiedziec kolegom przy piwie..
Dla mnie GENIALNY! Mam 100% filmow z Deppem, kazdy super, w kazdym Johnny jest inny, ale ODWAZNY to osobna kategoria. Nawet nie wiem czy to film..

"Slow Burn" też?

Pomysłowy nie jest, bo z bratem na tapetę wzięli książkę.

Też miałam podobny nastrój po obejrzeniu filmu... Okropnie depresyjny, człowiek długo po zapoznaniu się z historią ma ochotę rozprawić się z całą niesprawiedliwością świata, a wie przecież, że jest kompletnie bezsilny.
Początek zdawał mi się trudny do przejścia, ale jestem naprawdę szczęśliwa, bo mimo początkowej niechęci dotarłam do sedna fabuły i cała produkcja bardzo mocno oddziałała na moją psychikę. Jednak nie polecam go każdemu, bo do zrozumienia potrzeba określonej wrażliwości... Szkoda, że pozostaje niedoceniony.

jak masz doła po takim filmie to lepiej oglądaj tylko komedie na mnie nie zrobił najmniejszego wrażenia